Musical 40-45 van Studio 100 in Barneveld

Al een hele tijd draait de musical 40-45 in Barneveld. Voor ons in de buurt en eigenlijk wilde ik daar wel graag heen. Met mijn man, gewoon samen een avondje uit. Het duurde maar en duurde maar, tot ik besloot gewoon de koe bij de horens te vatten. Ik besloot data voor te stellen aan hem, daarna aan de oppas (opa en oma) en toen kaartjes besteld. Meteen een parkeerkaart erbij, want in de buurt is niet echt een goede plek om gratis te parkeren. En zo kwam het dat we daar op een woensdagavond zaten.

Musical 40-45

We weten allemaal dat in de jaren 40-45 de Tweede Wereld Oorlog aan de gang was. Deze musical is niet gebaseerd op een waargebeurd verhaal (zoals bij de Musical Soldaat van Oranje), maar het zou wel hebben kunnen gebeuren. De historische feiten berusten op waarheid. Je gaat in de musical 40-45 mee met een gezin. Vader, moeder en twee zonen. Er worden Duitse soldaten bij hen in huis geplaats. Een van de zonen gaat bij het verzet en een van de zonen gaat bij de NSB. We kunnen ons allemaal wel indenken hoe dit aan de eettafel zal voelen. Daar ga je in mee.

Bijna interactief

Hoewel je zelf niet mee doet bij de musical 40-45 zou het bijna zo kunnen zijn. De tribunes verplaatsen tijdens de voorstellen. Zo kun je het decor van verschillende kanten bekijken. Ook worden er flyers gestrooid tussen het publiek en bij een bijeenkomst van de NSB staan ze tussen het publiek. Enorme vlaggen, allemaal leuzen. Eerlijk gezegd was het best indrukwekkend. En niet direct in de goede zin van het woord. Je wordt meegezogen in het verhaal waarbij je jezelf toch ongemakkelijk voelt op de tribune. Ik tenminste.

Wat vond ik zelf heel mooi

Zeker wanneer je vooraan op de tribune zit, zit je heel dicht op het speelveld. Dat lijkt me prachtig om te zien. Je zit er als het ware met je neus bovenop. Daarnaast was er een scene met een trein en een scene met een vliegtuig dat in brand stond. Beide vond ik ook mooi en indrukwekkend. Daarnaast vond ik in het verhaal mooi dat je met een gezin mee kijkt. Hoe zou het daar zijn gegaan aan de eettafel. Hoe zouden vader en moeder zich voelen wanneer een zoon kiest voor het verzet en de ander voor de NSB. De twijfel, de tweestrijd. Het lijkt me verschrikkelijk.

Wat vond ik niet zo fijn

Wat ik zelf niet fijn vond waren de stoelen bij de musical 40-45. Je zit enorm dicht op elkaar. En dan bedoel ik zo dicht dat ik mijn arm door die van mijn man deed om nog enigszins comfortabel te kunnen zitten. We hadden wel genoeg beenruimte, maar dat ik mijn buurman (een vreemde) voel bewegen bij enkel ademhalen vond ik toch iets te ver gaan. En ik was niet de enige die het zitten niet fijn vond. En wellicht ben ik preuts ofzo. Maar zo dicht gedrukt tegen een vreemde man, nee dat is niets voor mij. Een veelgehoorde klacht waarschijnlijk ook voor studio 100. Uiteindelijk denk ik dat ik zelf nog iets fijner heb gezeten dan mijn buurman (sorry!) en heb ik wel van de musical kunnen genieten.

In vergelijking met Soldaat van Oranje

De musical Soldaat van Oranje is eigenlijk niet echt te vergelijken met de musical 40-45. Omdat het ene gaat over een waargebeurd verhaal en het andere over een fictief verhaal dat echt gebeurd zou kunnen zijn. Toch waag ik wat punten aan te stippen. Persoonlijk vind ik Soldaat van Oranje mooier. De entourage er omheen in de hal waar je wacht vind ik prachtig. Dat miste ik in Barneveld wel. Daarnaast vind ik die musical net wat mooier en zou ik die best nog eens willen kijken (ik heb Soldaat van Oranje inmiddels 3x gezien en ik hoop er nog eens met onze dochter heen te gaan).

De musical 40-45 zou ik niet direct nog een keer hoeven zien. Het is geen slechte musical, zeker niet. De cast deed het fantastisch en ik vond het zeker mooi om eens gezien te hebben. Maar net als bij de meeste musicals hoef ik dat maar gewoon 1 keer te bekijken. Dat is denk ik, naast de comfortabele zitplekken die je bij Soldaat van Oranje wel hebt, het grote verschil tussen beide musicals. De ene wil je best nog vaker zien en gaat niet vervelen, terwijl je bij de andere naar 1 keer wel uitgekeken bent. Tenzij ik nog eens helemaal vooraan kan zitten, dat zou ik nog wel eens gaaf vinden om dan musical 40-45 te zien.

Als chronisch zieke en hooggevoelige vrouw naar de musical

Nu probeer ik niet de nadruk te leggen op mijn CVS, LC en hooggevoeligheid. Omdat ik graag gewoon zo normaal mogelijk wil leven. Ja, ik ben moe. Vermoeider dan een gezond persoon waarschijnlijk zich kan voorstellen. Ja, ik moet langer bijkomen van een uitje dan een gezond persoon. Maar we kunnen echt best veel leuke dingen doen. Hier koos ik ervoor om een zitplaats zonder mensen direct voor je te kiezen. Minder ruis/afleiding én je kunt het gewoon goed zien. Ideaal. Daarnaast hebben we rust gepakt door dichtbij te parkeren. Nog even rustig een drankje gedronken. Hoewel geen pauze niet altijd ideaal is, vond ik dat op zich wel prettig.

Doordat je geen pauze hebt wordt er niet gelopen. Je mag alleen je plek verlaten met toestemming van het personeel. Maar dat wil je eigenlijk ook niet, want je wil niets missen van de musical 40-45. Dit scheelt aanzienlijk in prikkels voor mij. Daarnaast heb ik ook een aantal uren verlof opgenomen de dag na ons bezoek aan de musical. Zo hoefde ik maar een paar uurtjes te werken en kon daardoor ook de rust pakken die ik nodig had. Voor mij heeft het op deze manier zo min mogelijk energie gekost.

Ben jij bij een of beide musicals geweest? Laat hieronder zeker weten wat je er van vind.

Ook naar de musical 40-45? Klik hier voor beschikbaarheid.