Het is eigenlijk bizar hoe we denken dat we alles maar mogen zeggen/doen. Ja er is vrijheid van meningsuiting. Maar moet je daarmee anderen dan maar kwetsen? Dat gaat in mijn ogen echt te ver. Zeker wanneer het gaat over zwanger zijn of worden en kinderen. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn. Onderstaande situaties heb ik de afgelopen 8 jaar gehoord en onthouden. 6x de meest bizarre situaties van een moeder.
- Bizarre situaties 1: 'Nee ik kan je geen pijn doen'
- Bizarre situaties 2: 'Je moet niet zeuren'
- Bizarre situaties 3: 'Geniet van je mooie kindje'
- Bizarre situaties 4: 'Is dit al je tweede zwangerschap?'
- Bizarre situaties 5: 'Jij hebt makkelijk praten, je moet niet zeuren.'
- Bizarre situaties 6: 'Je kind loopt heel erg achter qua spraak.'
- Moraal van het verhaal
Bizarre situaties 1: ‘Nee ik kan je geen pijn doen’
Tijdens de bevalling van onze oudste kreeg ik een inwendige echo. Hoewel er meer mis ging vond ik dit een van de ergste. Ik kreeg een inwendige echo en gaf aan dat ze me pijn deed. Volgens de betreffende dame kon dat niet. Hoezo dat kan niet? Ik voelde dat toch zeker zelf wel. Zoiets zou je dus eigenlijk nooit moeten zeggen. Je kunt namelijk niet voelen wat een ander voelt. Wat bij jou pijn doet, is voor mij niets en andersom.
Bizarre situaties 2: ‘Je moet niet zeuren’
Ook eentje die is blijven hangen. Ik voelde als moeder dat het niet goed ging tijdens de bevalling. Ik had overal pijn en ik voelde heel sterk dat ze ons kindje uit mijn buik moesten halen. Volgens de verpleegkundige moest ik niet zeuren. De eerste keer dat mijn moedergevoel van zich liet horen en correct was. Een uurtje of 3 later moest ik ineens een spoedkeizersnee ondergaan omdat het toch allemaal veel te lang duurde en het niet goed ging met onze oudste.
Bizarre situaties 3: ‘Geniet van je mooie kindje’
Tijdens de voorbereiding op de bevalling hoorde ik iets over een postnatale depressie. Later las ik daar een ervaringsverhaal over. Dit was exact hoe ik me voelde. Ik besloot naar de huisarts te gaan. Daar vertelde ik wat ik voelde, wat ik had gelezen en dat ik dacht dat ik daar ook last van had. De reactie van deze meneer? Dat ik maar van mijn kindje moest genieten. Het was zo’n schatje. Totdat bijna 1,5 jaar later bleek dat ik wel degelijk een postnatale depressie had. Wees waakzaam wanneer je sombere gevoelens hebt tijdens je zwangerschap of na je bevalling.
Bizarre situaties 4: ‘Is dit al je tweede zwangerschap?’
Ook een mooie om in te lijsten. Ik werd tijdens de zwangerschap van de jongste gebeld door ouders van nu. Bij de vraag over de hoeveelste zwangerschap dit was kreeg ik een verbaasde reactie. Dat ik mijn tweede kindje zou krijgen op mijn 25ste was blijkbaar helemaal een unicum gezien de reactie van deze mevrouw. Ja, we gaan niet allemaal voor een enorme carrière denk ik dan maar. Daarbij zijn er ook een heel groot aantal die wel jong moeder worden, nog jonger dan dat ik was. En ook een heel groot aantal die later moeder worden. Er is geen ‘juist’ leeftijd om moeder te worden.
Bizarre situaties 5: ‘Jij hebt makkelijk praten, je moet niet zeuren.’
Dit is er meer een om te waarschuwen. Want beide kanten is niet leuk, maar oordelen over een situatie is echt killing. In een gesprek werd mij eens verteld dat ik niet mocht zeuren want ik was altijd snel zwanger. En hoewel dat laatste klopt ligt het wel genuanceerder. Tijdens een postnatale depressie komen dingen niet direct binnen zoals het in werkelijkheid is. Ik faalde voor mijn gevoel als moeder. Dat wilde ik ‘goedmaken’ met onze oudste. Ik wilde graag dat hij een broertje of zusje zou krijgen zodat hij later niet alleen zou zijn wanneer wij beide er niet meer zijn. Dat was eigenlijk nog liever gister dan vandaag zeg maar. Dan duurt zwanger worden echt enorm lang. Oordeel niet wanneer je niet het hele verhaal kent. En als je die wel kent al helemaal niet natuurlijk.
Bizarre situaties 6: ‘Je kind loopt heel erg achter qua spraak.’
Toen de oudste 1.5 was kreeg ik de horen dat hij erg achter zou lopen qua spraak. Daar was ik het niet mee eens, thuis sprak hij wel alleen bij het CB niet. Toch kreeg hij een VVE verklaring. Met 2 jaar hoorden we dat hij voor liep qua spraak. Tja, had maar geluisterd. Bij de jongste was het precies andersom. Ze wilden niet geloven dat ze achter liep en ik kreeg pas die VVE verklaring nadat ik boos werd. Boos dat ze nooit naar mij als moeder luisterden. Inmiddels gaat ze nog steeds naar logopedie voor haar spraak. Luister dus echt naar je moedergevoel. Die zit er eigenlijk nooit naast.
Moraal van het verhaal
Dit waren 6x de meest bizarre situaties van een moeder. En fijne moraalridder die ik ben kun je hier ook een les uit leren. Denk niet voor een ander en praat niet voor een ander. Je kunt niet voelen wat iemand anders voelt, dus ga daar niet tegenin. Jou situatie kun je niet vergelijken met die van een ander. Luister naar je moedergevoel. Mommy knows best, always! Vecht voor je kinderen, totdat ze het zelf kunnen. En niet onbelangrijk, vecht voor jezelf. Als het met jou goed gaat kun je goed voor je zoon/dochter zorgen.
Welke bizarre dingen heb jij meegemaakt als moeder?
