Op mijn blog wil ik graag ruimte bieden om verhalen te delen. Het ouderschap en de weg er naartoe gaat niet altijd over rozen. Het kan soms heel lang duren en je kunt dan de hoop bijna verliezen. Vandaag kunnen jullie het verhaal lezen van een prachtige, sterke vrouw. Zij en haar man hebben heel wat meegemaakt voor dat zij hun mooie dochter in hun armen konden sluiten.
Hoe het begon
In 2000 kwamen mijn man en ik bij elkaar. Hij was 5 jaar ouder dan mij, dat vonden wij geen probleem.
Mijn man (21) had toen al een grote kinderwens en vertelde dit mij ook. Ik was toen 16/17 dus wou nog even wachten en toen ik 19 werd vond ik het wel tijd worden om te gaan beginnen. Ik zei gelijk tegen hem voor je 25 wordt ben je papa! Niet wetend dat dit anders kon gaan verlopen.
Ik was gestopt met de pil die ik al vanaf mijn 10e slikte door mijn hevige menstruatie die ik om de week kreeg.
Ik was toen ik stopte met de pil in een tijdsbesef van denk 3 jaar bijna 50 kilo aangekomen. En mijn menstruatie bleef uit en wij dachten, zo dat is snel maar de testen bleven negatief. De huisarts zei; joh maak je niet druk het heeft even tijd nodig. Na een jaar toch maar naar het ziekenhuis en toen begonnen alle onderzoeken.
Om de maand kreeg ik onderzoeken. Ik moest eerst pillen slikken om menstruatie te krijgen en daarna moest ik clomid gaan slikken om eitjes te rijpen. En bij elke echo zagen ze zoveel eitjes zitten dat we een goede kans hadden. Na een jaar geprobeerd te hebben op deze manier zijn we gestopt, ik zat er even doorheen.
En toen verder
1 jaar later zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan en gingen we opnieuw het traject in. Wederom zonder succes. Na meer dan 1 jaar hadden wij de hoop bijna opgegeven. Maar toen zei de arts we gaan plannen maken om te starten met iui. Wij waren ontzettend blij daarmee dat we eindelijk een stap verder kwamen. Eindelijk weer hoop.
Stoppen
Plots moesten we afkappen, ik was al een paar keer flauw gevallen en heb met spoed binnen 20 minuten een pacemaker gekregen. Mijn hart stopte er telkens mee. Daarvan moest ik goed herstellen. Daarna nog 1 x een spoed operatie gehad voor een nieuwe pacemaker dus tijd om bezig te zijn met zwanger worden was er niet.
Onder tussen had ik in 3/4 jaar tijd misschien maar 2 keer een menstruatie gehad.
Afvallen
In 2012 gingen we weer ervoor en een afspraak gemaakt bij het ziekenhuis. Wat ik toen kreeg te horen viel best zwaar. We gaan je niet helpen, je moet eerst minimaal 25 kilo af vallen dat zijn de nieuwe regels. Ondertussen heb ik al vele pogingen gedaan om af te vallen dus hoe ging mij dit lukken. In 2013 heb ik daarom gekozen voor een maagverkleining (gastric bypass) en in december 2013 is deze operatie uit gevoerd. Ik viel daardoor gelijk veel af en binnen 2 weken had ik me menstruatie en vervolgens elke maand een menstruatie!
Volgende week kunnen jullie het vervolg lezen van dit heftige verhaal. Alvast bedankt voor het delen Bianca!
Volgende week kunnen jullie het vervolg lezen van dit heftige verhaal. Alvast bedankt voor het delen Bianca!
