Niet veel mensen weten dit van mij. Eigenlijk heb ik het er nooit over. Ja, ik geef wel eens aan dat ik autorijden echt niet leuk vind. Daar blijft het dan ook bij. De laatste tijd ging het wel een stukje erger. Ik vond het gewoon een beetje eng worden. Had het idee dat het niet goed ging en dat ik fouten maakte. Daar moesten we toch echt iets aan gaan doen had ik bedacht. Ik heb niet voor niets een rijbewijs, toch?
Dus ga ik vaker autorijden. Is de bedoeling. Ik bezoek de website van Nicole zeer regelmatig. Ik volg haar ook op bloglovin. Toen kwam ik haar blog over autorijden tegen. Dat zij het juist weer leuk begon te vinden. Ik dacht terug aan de tijd dat ik nog bij mijn ouders woonde en in een drop verderop werkte. Ik werkte op een camping en draaide daar ook wel eens avonddiensten. Omdat ik door het bos zou moeten fietsen vonden mijn ouders het prettig als ik dan met de auto zou gaan. Dus dan pakte ik de auto van mijn moeder en ging daar heen. Dat ging allemaal goed. Ik vond autorijden niet heel leuk, maar erg of eng vond ik het ook niet. Ik kwam overal waar ik wezen moest. Heb zelfs met oudejaarsavond gereden, na 12 uur. Een vriendinnetje ophalen en door naar een ander vriendinnetje. Dus waarom nu niet mee? Ik heb geen idee. Gelukkig weet ik dat het dus kan. Dat ik kan autorijden en dat ik het dan ook gewoon goed vind. Dus hoeven we alleen maar te oefenen. En blijven rijden. Dus schop ik mijn man af en toe eens naar de bijrijdersstoel en kruip zelf achter het stuur. Stapje voor stapje komen we er wel.
Liefs,
M.
Dit is een S. bericht.
