Lieve lieve lezers, welkom bij een nieuw dagboek.
Wat hebben wij een roerige weken achter de rug. In de vorige blog was er te lezen dat we Charlotte verkouden hadden achtergelaten in Nederland. Dat krijgt in deze blog nog een staartje. Ik ben vorige week namelijk met beide kleintjes naar de huisarts geweest. Charlot dronk al wat slechter, hoestte vaak en spuugde wat meer na een flesje en Chris die sliep heel onrustig en hoestte ook veel. Bij de huisarts werd er bij beide RS virus geconstateerd. Nog niets ernstigs maar wel iets om in de gaten te houden.
Afspraak bij de kinderarts
Die donderdag hadden we toevallig toch nog de afspraak bij de kinderarts staan, dus daar was ik erg blij mee. 1 ziek kindje gaat nog, maar allebei was echt een hoop werk. Beide wilden natuurlijk bij mama zijn maar dat lukte niet tegelijkertijd. Wat was ik blij dat die afspraak stond. Toen we namelijk dinsdagmiddag thuis kwamen van de huisarts, hadden ze allebei koorts! En Charlotte begon slechter te drinken, van flesjes van 180ml naar 100ml. En die donderdag was het helemaal drama. Dus de afspraak kwam echt super goed uit.
Eerst Christiaan
Christiaan werd nagekeken, tsja, 10.5 kilo. Dat was gewoon echt te weinig. Hij krijgt nu bijvoeding, elke avond 1 flesje waar 300 calorieën ingepropt zitten. Misschien nog te vroeg om te roepen, maar hij is zeker vrolijker en energieker. Dat was hij al, maar er is nu echt een schepje bovenop gedaan. Eind februari een nieuwe afspraak en als hij dan niet aan is gekomen dan wordt hij qua bloedtesten even helemaal gescreend of we niets iets over het hoofd zien. Onder andere gaan ze dan kijken naar glutenintolerantie. Hij was qua RS wel verkouden, maar daar hield het ook op. Hij zou er snel vanaf zijn.
Daarna is Charlotte aan de beurt
Charlotte werd ook nagekeken, en ze zei al vrij snel, dat we het echt goed in de gaten moesten houden. Als ze meer koorts zou krijgen, minder zou gaan drinken of in haar gedrag anders zou worden moesten we de huisarts bellen en er rekening mee houden dat ze opgenomen zou worden. Om 13.00 waren we thuis. Om half 2 had ze 90ml gedronken (diezelfde ochtend om 5.00 nog 120ml) en ze werd mieperiger met het uur. Niet drinken, niets willen behalve bij mij zijn. Mijn man moest die middag nog ergens een gesprek hebben en kwam om 18.00 binnen. Direct heb ik de huisartsenpost gebeld.
Direct in de auto naar het ziekenhuis
We moesten meteen langskomen, maar dat is zo’n 20 minuten rijden. Daar werd het eigenlijk ook duidelijk, een flink geval van RS virus. Ze belde naar het ziekenhuis en we konden direct erheen. Dat is helaas niet bij de huisartsenpost, dus we moesten een dik half uur nog rijden om naar het ziekenhuis te gaan. Tijdens die autorit stopte ze heel af en toe met ademhalen, dus gelukkig had ik koude handen en zat ze in de maxicosi naast mij. Af en toe over het wangetjes aaien en je hoorde haar weer ademen. Donderdagavond om 21.00 was ze goed en wel opgenomen. Met zuurstof en sonde, ter ondersteuning maar pas in de komende paar uur zou duidelijk worden hoe nodig het geweest was, ze sliep namelijk direct na een fles van 180ml via sonde.
Toch nog niet naar huis
Ze was rustig door de zuurstof en kon slapen door de flesvoeding via sonde. Afgelopen zondag ging het al veel beter. Ze was wat actiever en die middag kwam ze van de zuurstof af. Toen dat slangetje weg was, dacht Charlotte, dan moet de sonde er ook uit. De flesjes zijn toen allemaal goed gegaan en de zuurstof overdag was ook weg. Maar in de nacht had ze het echt weer nodig en ze moest eerst 24 uur zonder zuurstof en sonde kunnen om naar huis te mogen. Dit moment dat ik de blog schrijf is het dinsdag. En hebben we vanmiddag gehoord dat als ze het vannacht goed doet zonder zuurstof, dat ze morgen naar huis mag! Wat een gependel, en dat op minimale slaap. Het hakte er bij mij vreselijk in.
Ook Sinterklaas gaat door
Ook hebben we zaterdag sinterklaas gevierd! Zonder Charlotte maar wel voor Christiaan het feestje door laten gaan. Beide opa’s en oma’s waren er en het was super gezellig. Ik haalde Chris naar boven om even zn sinterklaas pyjama aan te doen en ondertussen bracht mijn schoonvader de cadeautjes naar binnen en hadden ze een spoor van pepernoten naar de gang gelegd, waar de zakken met cadeautjes lagen. Ze zijn beide vreselijk verwend, en Christiaan vond het helemaal het einde zaterdag. Teveel speelgoed om naar te kijken, laat staan mee te spelen. Maar hij was echt helemaal in de zevende hemel, een koffieapparaat want hij vind het zo leuk om koffie te zetten, een helikopter met geluid, kleding van Batman en zijn favoriete superheld brandweerman Sam.
Goed nieuws over mijn opleiding
Ook heb ik afgelopen dinsdagochtend nieuws gehoord over de opleiding. Ik had 2 weken terug het gesprek en dat was puur een formaliteit om de uitslag van de toetsen door te nemen. Ik scoorde heel goed en het was duidelijk te zien in de persoonlijkheidstesten dat ik geschikt was in de zorg. En toen begonnen de laatste 2 lange weken wachten op de officiële uitslag of ik aangenomen was. En *tromgeroffel*, sinds dinsdagochtend ben ik aangenomen als verpleegkundige in opleiding en zal ik in februari beginnen met de opleiding!
Een lange blog met een hoop nieuws, hopelijk is de volgende week gewoon zoals vanouds.
