Inmiddels ga ik alweer bijna richting de 10 weken! Bijna op 25% van mijn zwangerschap!
In de afgelopen twee weken is er een hoop gebeurd, maar ik had de vorige keer beloofd te vertellen hoe we er nu achter kwamen dat ik zwanger was.
Zwanger tijdens gebruik anticonceptie?
Toen m’n baby net 1 jaar werd had ik een licht positieve test in handen, tijdens het spiraal. Dus we waren beide flink geschrokken, hij bleek echter vals positief te zijn maar de schrik deed ons wel nadenken. Want eigenlijk was het best welkom geweest. Te vroeg voor ons idee, maar absoluut welkom. Na diverse lange gesprekken tussen mijn man en mij, hadden we besloten er toch voor te gaan. Zo snel als het hoge woord eruit was, zo snel maakte ik een afspraak voor verwijdering van het spiraaltje en begon ik te dromen.
Snel zwanger
Toen we tweede maanden bezig waren, en ik weer rond m’n vruchtbare periode zat, kwamen we in een flinke discussie. Ik liep nogal hard van stapel volgens m’n man, die op zijn beurt zijn (angst)gevoelens niet uitsprak. Na een paar goede gesprekken besloten we door te gaan zoals we bezig waren, “we zien wel wat er gebeurd” was het motto.
Dat was niet heel lang nodig, want krap twee weken later (ik loop graag nogal hard van stapel) had ik een licht positieve test in handen! Dolblij maar vol onzekerheid deelde ik het m’n man mee, die al snel zei; die streepjes zeggen mij niets, ik wacht wel op een duidelijkere streep. Maar 3 dagen later, 1 dag voor mijn eigenlijke “ongesteldheidsdag” gaf de clearblue indicator; “zwanger 1-2” aan. Het was dus echt zo, we mochten een tweede kindje verwelkomen in ons gezin.
Samen communiceren over gevoelens
Weer volgden er lange gesprekken over beide kanten van onze angst. Vooral het wat-als nam veel energie in beslag. We besloten het per afspraak en per echo maar te bekijken. Met 7 weken en 3 dagen, was de eerste afspraak, de misselijkheid was al in volle gang maar daar krijg ik gelukkig medicijnen voor. M’n man kon helaas niet bij de eerste echo aanwezig zijn, vanwege z’n werk. Ik ben toen alleen met m’n dreumes gegaan. Een goede echo, met mooi kloppend hartje en 2 echofoto’s later stonden we al weer buiten. M’n angsten staan daar genoteerd maar ik word goed in de gaten gehouden.
De volgende stappenMet 11 weken heb ik de termijnecho pas, maar de dag ervoor moet ik mij melden bij de gynaecoloog. Die zal mij medicatie voorschrijven wat ervoor zou moeten voorkomen dat de kleine baby weer een groeiachterstand krijgt en dat ik geen hoge bloeddruk zal krijgen.Inmiddels zijn de opa’s en oma’s ingelicht, en ook mijn werk is op de hoogte. Dat was maar goed ook, ik ben ondertussen onder behandeling bij een bekkenfysiotherapeut voor wederom een verweekt bekken. Alleen is het nu veel en veel te vroeg! Pas op de plaats en rustig aan doen, was het advies van haar. Een bekkenband is aangeschaft, en ook heb ik al een gesprek gehad over alle aanpassingen die er moeten gebeuren op mijn werk. Wat toch lichamelijk heel zwaar is, als je het van een afstandje bekijkt!
Hoe dan ook, weer een drukke twee weken geweest! Op naar de volgende 2! Dan ben ik bijna 12 weken, tellen jullie met mij mee af?
