De afgelopen weken waren nog even erg druk met alle dingen afronden en regelen, maar nu ik mijn verlof ben ingegaan heb ik opeens genoeg tijd. Ik moet daar wel even aan wennen: ik kijk in mijn agenda en zie in verhouding vrij weinig afspraken staan. Zelfs mijn to-do-lijstjes zijn een stuk korter. En dat is eigenlijk maar goed ook, want ik heb opeens veel behoefte aan slaap. Gelukkig heb ik al veel geregeld toen ik nog veel energie had: wij zijn klaar voor de komst van ons kindje. Ik zie er ook naar uit, want eigenlijk ben ik er ook wel klaar mee, met de zwangerschap dan. Vooral sinds ik weer ben gaan overgeven.
Dip
Vanochtend had ik nog een dip: na het overgeven kroop ik weer in bed en zei ik tegen Dennis: ik wil niet meer, ik doe niet meer mee, morgen doe ik het wel weer, maar vandaag kap ik er mee. Waar is die verdomde roze wolk? Dennis moest er om lachen en ik eigenlijk ook wel, maar toch.
Eerlijk is eerlijk, die roze wolk heb ik niet zo ervaren. Wel op bepaalde momenten; echo’s, het schoppen, toen de kamer af was, dat soort dingen, maar zeker niet doorlopend.
Gelukkig zijn er ook dingen die heel leuk zijn en die je alleen krijgt tijdens de zwangerschap.Zo kreeg ik een babyshower als verrassing op 2 oktober. Ik had echt niks door, maar ik vond wel dat Dennis heel hypocriet was over die datum. Zo had ik op 9 oktober nog een bellypaint gepland staan en die wilde ze misschien naar 2 oktober verplaatsen. Voor mij geen probleem, maar Dennis vond toch echt dat ik op 2 oktober moest rusten. Op 9 oktober niet, terwijl ik op 8 oktober nog meedeed aan een concert? Heel hypocriet en toch had ik niks door.
Weglokken
Op 2 oktober waren we ook lekker bezig met iets voorbereiden, wilt hij ineens naar de Ikea om te lunchen. En dat moest ook meteen. Terwijl we hadden afgesproken om maandag naar de Ikea te gaan. Uiteindelijk heeft hij me wel uit het huis gekregen, maar het ging niet van harte.
Toen we terugkwamen stond de verrassing wel klaar: mijn vrouwelijke familie en vriendinnen stonden klaar, samen met een heleboel lekkere hapjes en cadeautjes. Ik ben vreselijk verwend.
Spelletjes
Ik moest babyfoto’s raden (wat niet zo makkelijk was) en de meiden hebben met een stuk touw geschat wat de omtrek is van mijn buik. Ze hebben ook een kalender van november gemaakt met hun schatting van de geboortedatum en of het een jongetje of een meisje word. Uiteindelijk kreeg ik ook zelf een bellypaint, gemaakt door mijn oude studievriendin Saskia. Tja, als je bellypainter bent, moet je er zelf ook aan geloven.
De verrassing was zeker goed geslaagd en het was een leuke manier om de zwangerschap te vieren. Nu hoef ik nog maar een paar weken voor we ons kleintje mogen leren kennen. En ach, ondanks wat mindere kanten, hou ik dat ook nog wel vol.
