Tja, of ik het nou leuk vind of niet: het kindje zal er echt een keertje uit moeten. Nu nog niet, ik ben nu 34 weken op weg. Maar het komt steeds dichterbij. Ik voel me nog steeds goed. Alles groeit en schopt goed. Helaas is wel de ochtendmisselijkheid terug gekomen, maar als dat alles is, doe ik het er voor. Over twee en halve week ga ik met verlof, dus dat is ook al snel. De kinderkamer is zo goed als klaar en we hebben (bijna) alles in huis.Dat was even de update, terug naar het onderwerp: bevallen.
Voorbereiding
Ik moet dat straks toch maar “even” gaan doen. Om een beetje voorbereid te zijn, heb ik een zwangerschapscursus uitgezocht. Dennis en ik zijn de cursus Samen Bevallen gaan volgen. Wij hadden de mini-cursus van vier lessen. Ik vond het voordeel van deze cursus dat Dennis ook alle lessen mee zou gaan. Hé, hij stopt het erin, dan moet hij ook mee naar “school” ;). Maar ik vind het echt een groot voordeel dat hij net zoveel weet als ik. Als ik straks pijn heb, in paniek raak of wat dan ook, dan weet hij wat hij moet doen.Nu zegt Dennis wel dat als je logisch nadenkt, dat het dan allemaal vrijwel voor de hand ligt, maar kan je op het moment suprême nog wel logisch nadenken? (Dennis vast wel, die is altijd zo nuchter en down to earth, maar toch).
De lessen
Tijdens de eerste les hebben we het gehad over de mogelijke vormen van pijnbestrijding. Dat sterkte mijn hoop dat ik gewoon thuis zou kunnen bevallen. Tijdens de tweede les hadden we over de verschillende fases binnen een bevalling en wat je moet doen tijdens die fases. Zo kan je tijdens fase 1 best nog wel een appeltaart gaan bakken (tenzij het natuurlijk heel snel gaat, bij iedere vrouw is dat anders). Daarnaast hebben we ook geoefend met verschillende soorten ademhalen. Nu krijg ik het al benauwd als ik überhaupt moet nadenken over ademhalen, dus dat kan nog wel een dingetje worden.
Tijdens de derde bijeenkomst hadden we het over de laatste fase van de geboorte en oefende we het “echte” puffen. Dat ging me dan weer makkelijk af, misschien door alle zangtechnieken.
Bij de laatste keer hebben we alle soorten ademhalingsoefeningen nog eens gedaan en verschillende houdingen uitgeprobeerd. We hebben het ook gehad over de geboorte en wat erna gebeurd.
Goed voorbereid?
Oké, om nou te zeggen dat ik zo’n cursus voor mijn plezier volg gaat wat te ver, maar ik heb nu wel het idee dat ik beter voorbereid ben. Er zijn heel veel dingen besproken, zowel grote als kleine zorgen en je weet wat er kan gebeuren. Ik zie er nu minder tegenop. Daarnaast geeft deze cursus heel gerichte opdrachten aan de mannen: als dit gebeurd, moet je dit doen of zeggen, zo kan je helpen, zo zou ze kunnen reageren op dingen, dat is normaal, etc. We kunnen dit echt samen doen.
Nu moet ik over een paar weken deze bevalling gaan rocken en dan komt alles goed (hoop ik).
