Een nachtmerrie moet dat zijn. Als ouders je kind verliezen. Ik kan me niet voorstellen hoe je je moet voelen. Gelukkig maar moet ik daar bij zeggen. Want ik wil het me eigenlijk ook niet kunnen voorstellen. Een kindje dat groeit in je buik, schopjes die je voelt. En dan uiteindelijk een kindje dat levenloos wordt geboren. Zoals Anja het op haar site omschrijft ‘de wereld stond op zijn kop’. Zij schrijft over dit moment en meer op haar blog en in haar boek ‘Lieve Boris’.
Het allermooist ben jij
Dat lijkt misschien een wat vreemde naam voor een site over het verlies van je kindje. Want een kindje verliezen, dat is toch niet mooi? Maar daar heeft Anja wel echt goed over nagedacht. Tijdens haar zwangerschap schreef Anja een liedje voor haar Boris. Dat liedje het Het allermooist. Daar komt ook de naam van haar website vandaan. En dan is het toch eigenlijk de perfecte naam voor deze site.
De gedachten blijven maar komen
Dat heb je zelf vast ook wel eens. Gedachten die als een wervelwind blijven komen en gaan. Dat had Anja ook toen hun leven zo op z’n kop stond. Ze besloot haar verhaal te delen. Dat delen doet ze nog steeds. En na het delen van haar verhaal kreeg ze veel reacties. Dat werd uiteindelijk uitgebreid naar een boek ‘lieve Boris’. Ze deelt daarin het verhaal van Boris, maar ook hoe hun leven verder ging. Hoe het leven met dit grote verlies is, maar ook hoe het is met hun dochter Babet. Na haar boek is ze blijven schrijven. Je kunt haar volgen op haar blog. Speciaal voor ons heeft Anja een aantal vragen beantwoord.
Waarom heb je het boek ‘lieve Boris’ geschreven? Wat is je doel?
Kun je een korte samenvatting geven van het boek?
Ruim 2,5 jaar geleden verloren mijn man en ik onze zoon Boris na een zwangerschap van 38+5 weken. Hij was gezond, net als mijn zwangerschap, maar zijn hartje stopte zonder aanwijsbare reden met kloppen. Vanaf dit moment stortte ons leven in, en de periode erna was verschrikkelijk. Ik wilde niet meer verder leven, maar wist ook dat ik wel móest. Voor mezelf maar vooral ook voor Boris en mijn man. Hoe ik de periode erna ben doorgekomen beschrijf in mijn boek ‘lieve Boris’. Het is vooral een dagboek, maar er staan ook gedichten, liedjes en handvatten voor andere ouders en omstanders in. De boodschap van mijn boek is, dat ondanks dat het leven zo ontzettend zwart kan worden, het door de liefde ook weer licht wordt. Door te knokken voor het leven, vind je echt weer een weg naar nieuw geluk. Zelf noem ik het wel eens ‘gebroken geluk’. Want het is niet meer zoals ‘ervoor’, maar zeker net zo goed om voor te leven en weer écht gelukkig te zijn.
Voor wie is het boek in het bijzonder geschreven?
Positief verder na een zwarte periode
Een prachtige blog, met prachtige teksten. Helaas met een verdrietige start. Maar wat knap hoe Anja en haar gezin in het leven staan. Wat knap om dit met de buitenwereld te delen. En wat fijn dat ik dit op mijn blog weer met jullie kan delen. Misschien ben jij ook wel ‘Anja’, misschien heb jij ook wel een kindje verloren. En misschien kunnen de verhalen of het boek van Anja jou troost bieden, je helpen. Voor alle mama’s en papa’s hoop ik dat jullie troost kunnen vinden bij elkaar en kracht om door te gaan. Wat een zwarte pagina zal het zijn in jullie leven, maar zoals Anja in een van haar blog zegt: ‘ooit zien we elkaar weer terug’.
De afbeeldingen zijn eigendom van Anja en mogen niet door andere gebruikt worden zonder toestemming van haar.
Ik weet er helaas alles van ** Gerdieneke 31-03-1993**