Ilona neemt jullie mee wat er allemaal de afgelopen twee weken is gebeurd. Zo had ze haar eerste werkdag, waren er gebroken nachten en is er ook veel leuke interactie tussen broer en zus te zien. Lezen jullie weer mee?
Mijn eerste werkdag
Wat was die eerste werkdag heerlijk. Maar zó pittig. Ik was helemaal bekaf. En toen kwam nog de avondroute. En nog 2 diensten later, was ik op. Maar de eerste week zat erop. Terug in mijn eigen ritme. Heerlijk! Weer gewoon Ilona! Even niet nadenken over flesjes, hun ritmes of spugen. Het was best een verademing. Nu heb ik er alweer bijna 2 weken op zitten en het voelt alsof ik nooit anders gedaan heb. Maar de combinatie met de gebroken nachten eisen wel hun tol. Vooral nu Charlotte heel onrustig slaapt. Ze is een buikslaper en we bakerde haar in, maar ze raakt nu zo gefrustreerd van het niet kunnen bewegen dat we haar maar op haar buik laten liggen.
Buik slapen wordt afgeraden, maar ja wat dan
Iets wat natuurlijk niet aangeraden wordt officieel. Maar een buikslaper hou je niet tegen, met niets. Nu sliep ze overdag al in de box op haar buik, maar dan ben ik wakker. Dus vind ik dat niet zo eng. Maar ’s nachts daarentegen. Dat druist tegen elk gevoel in. Maar dan slaapt ze wel, tot zo rond half 4. Dan is ze klaar en wil ze de dag beginnen. Zeer vermoeiend. Ik ben helaas niet meer in de mogelijkheid om overdag te slapen of vroeg naar bed te gaan. Charlotte slaapt bij mij het beste in, maar komt vaak rond 22.00/23.00 voor een fles en mijn man zijn wekker gaat alweer om 5 uur in de ochtend, dus ga ik hem niet al teveel belasten met late voedingen. Wel groeit ze hartstikke goed! Ze weegt inmiddels zo’n 5,2 kilo en dat is dus 2,5x zo veel als bij geboorte. Ergens hoop ik heel erg dat ze snel wat meer gaat slapen ’s nachts. Doorslapen hoeft nog niet, maar wat meer slaap voor mij zou ik erg op prijs stellen.
Interactie tussen broer en zus zien
Christiaan gaat steeds leuker met haar om. Als ze huilt, wat eigenlijk best vaak gebeurd, brengt hij haar flesje of haar speentje. Soms zelfs een knuffeltje. Hij is er al aan gewend dat ze nu ook bij de gastouder is. Hij ziet haar echt als gezinslid nu, ze hoort er gewoon bij. Ik voel me alleen nog vaak schuldig naar hem, Charlotte vraagt veel aandacht en huilt ook vrij veel. En op zo’n moment kan ik hem niet de aandacht geven waar hij om vraagt. Dat steekt soms. Op zulke dagen probeer ik dan 1 op 1 een verhaaltje voor het slapen gaan te lezen, of even hem alleen in bad of de douche doen. Een beetje compensatie voor mijn gevoel.
De opleiding
Ik heb me natuurlijk aangemeld voor de opleiding Verpleegkundige en afgelopen week ontving ik een mail met daarin de bevestiging, maar ook het groene licht om de volgende stap van de sollicitatieprocedure in te gaan. Dit houden 4 online toetsen in, die ik op een bepaald niveau moet hebben gehaald. Hierna ga ik op locatie nog 3 online toetsen maken van dezelfde vakken. Ook deze moet ik met een voldoende hebben behaald. Als dat allemaal gelukt is, zijn er eind november gesprekken op locatie. Dan wordt er gekeken naar inzicht en motivatie. Ik moet eerlijk zeggen, dat die mij het zwaarst lijken. Dat is eigenlijk gewoon puur overtuigen dat je geschikt bent. Maar we gaan het gewoon doen! Als de blog online komt, heb ik de 4 online toetsen al gemaakt. Helaas zie ik niet meteen of ik deze gehaald heb. Dat wordt afwachten.
Tot over twee weken!
