Misschien is dit een beetje een gekke vraag. Ik denk dat bijna iedereen hier volmondig ‘ja’ op zal antwoorden. En toch zie ik steeds meer dingen gebeuren waardoor de privacy van mijn kinderen in het geding komt. En waarom? Door de drang om steeds maar alles te willen delen wat wij als ouders aan het doen zijn. Een foto hier en een filmpje daar. Kijk mijn kind eens goed zijn. Maar onze kinderen dan? Hebben zij daar iets over te zeggen?
Mijn kinderen bepalen niet wat er op mijn blog komt
Dat is best stellig vind je niet? Maar mijn kinderen bepalen niet wat ik schrijf op mijn blog. Dat doe ik en soms doe ik dat in samenspraak met andere. Als ik schrijf over gebeurtenissen waar andere nauw bij betrokken zijn. Bijvoorbeeld het artikel over de rouwboeketten bij mijn oma. Dit heb ik eerst aan mijn ouders laten lezen. Maar ook over de kinderen, wat ik schrijf, over leg ik met Mark. Soms alleen even dat ik het zeg, maar soms laat ik het ook helemaal lezen. Het zijn ook zijn kinderen.
Mijn kinderen komen niet herkenbaar online tot dat zij zelf over hun privacy beslissen
Zo zul je zelden een foto van onze kinderen online vinden waar zij herkenbaar op staan. Dat hebben wij als ouders zo besproken en afgesproken. Ook willen wij niet dat andere herkenbare foto’s van onze kinderen delen. En daar ben ik streng op. Zeker omdat ik dat op mijn blog ook niet doe, terwijl ik dat soms heel graag wil. Want ja, natuurlijk ben ik ook heel trots op mijn kinderen en wil ik dat dolgraag met jullie delen.
Zijn er plekken waar mijn kinderen veilig zijn?
Een foto in het zwembad, de klas of de binnenspeeltuin. Ze zijn zo gemaakt en gedeeld. Maar kijk jij dan naar de andere kinderen die daar herkenbaar op staan? Kinderen die je misschien niet eens kent? Ik heb wel eens een vlog bekeken waarin de kinderen van de betreffende blogster nooit herkenbaar online zijn en andere kinderen wel. Tenenkrommend vind ik dat. Want de privacy van een ander vind je dus veel minder belangrijk dan de privacy van je eigen kind. Echt een no go voor mij. En waar is je kind nog veilig om rond te lopen zonder kans te hebben dat dit online verschijnt?
Zullen we als ouders gewoon alleen je eigen kinderen online delen? En als je toestemming van de betreffende ouders hebt kan dat natuurlijk ook. Maar vraag het eerst. En zullen we de rest van de kinderen gewoon blurren of wegknippen? Laten we ze anoniem houden zodat mensen die daar kwaad mee willen dat niet kunnen. Niet door jou foto/video in ieder geval.
Ik deel nooit zomaar foto’s met andere kinderen er op. In elk geval nooit zonder toestemming. Ik probeer ze eraf te knippen en in sommige gevallen deel ik de foto dan gewoon niet. Maar in deze wereld waarin je eigenlijk constant ‘aan’ staat en alles deelt is het lastig om bij te houden. Een foto in een speeltuin of kinderboerderij is zo gemaakt.
Ja klopt. Al vind ik dat nog redelijk openbare plaatsen. Maar een klaslokaal, binnenspeeltuin of zwembad (strand vind ik ook echt not done om te delen eigenlijk) vind ik een ander verhaal. Dat deel je gewoon niet herkenbaar.
Ik doe dit sowieso niet. Maar tegenhouden doe je het niet. Mn man liep twee jaar terug in het park waar tienermeisjes een foto maakten van Rose, omdat ze haar zo ontzettend schattig vonden. Zat geen kwade bedoeling achter, maar leuk is anders. Denk dat sommige ouders vooral ook nog een stukje opvoeding zouden mogen wijden aan de etiquette rondom telefoongebruik door hun kinderen. Want dat is geloof ik ook nogal onderschat.
Zit inderdaad geen kwaad achter. En dat zal bij volwassenen net zo zijn. Maar ik vind niet dat je dat voor een ander kunt bepalen. En een foto maken echt alleen van een kind van een ander doe je met toestemming. Ja die telefoon. Het is nogal een dingetje. Beetje opvoeding daarin is niet overbodig.
Ik let er altijd op dat ik nooit andere mensen zichtbaar op mijn foto’s heb staan inderdaad. Soms interview ik mensen voor Ren mama, ren en die mailen dan wedstrijdfoto’s waar ook anderen op staan. Die blur ik dan eerst.
Precies. Voor mij de normaalste zaak van de wereld. Die andere hebben er niet voor gekozen om online te komen denk ik dan.
Ik zet inderdaad alleen mijn eigen kinderen herkenbaar op de foto. Als er andere kinderen herkenbaar op mijn blog of social media staan, dan heb ik dat in overleg met de ouders gedaan 🙂
Mijn meisje mocht van mijn vriend eerst niet op internet. maar nu denkt hij er toch anders over en vind hij t niet meer erg.
Fijn dat jullie daar samen een lijn in hebben gevonden. Altijd prettig om hetzelfde daarover te denken. En zo’n prachtige dochter wil je natuurlijk ook graag laten zien :).
Lijkt mij echt de normaalste zaak van de wereld… vind ik wel bij meer dingen en dat is dus blijkbaar niet zo… maar zonder toestemming gooi je geen foto’s van andere kinderen online lijkt me.
Ik vind het prima als mijn kids op een ‘normale’ manier online in beeld komen.
Ja dat vind ik ook normaal. Maar blijkbaar werkt dat niet zo. Heel vreemd vind ik dat.
Dat is echt een dingetje hoor! Wij zijn pleegouders met geheime plaatsing, maar hoe vaak kom je wel niet ongevraagd op het wereld wijde web te staan? Voor ons / onze pleegzoon kan dit echt akelige gevolgen hebben.
Nog een extra reden dus om extra voorzichtig te zijn met het plaatsen van foto’s. Ik vind het niets. Foto’s van veilige plaatsen (zwembad, school, een binnenspeeltuin enz.) worden maar gewoon gemaakt en geplaatst. Zelfs het strand. Daar kan ik me dan toch wel echt een beetje boos om maken. Hopelijk gebeurd het in jullie situatie gewoon helemaal niet.
Andere kinderen alleen met nadrukkelijke toestemming van de ouders, en mijn eigen kinderen alleen als ze er zin in hebben
Ja dat heb je als ze al wat ouder zijn. Hier maken wij voorlopig die keus nog even, maar later mogen ze dat inderdaad zelf bepalen.
Ik plaats wel foto’s van mijn kinderen online. Wel met beperkingen, ik zou ze bijvoorbeeld nooit naakt, of in ondergoed op de foto zetten. Wat ieders doet moet hij of zij zelf weten.
Ik plaats niets van mijn zoontje online, alleen op mijn prive-Insta. Plaats dus al helemaal geen foto’s van andere kinderen, omdat dat inderdaad gewoon echt niet kan. Je eigen kind niet en dan anderen zeker wel, zonder toestemming. Kan echt niet. En wat betreft de reactie van een van de andere dames hier; over dat er een fotootje werd gemaakt van hun schattige dochtertje waar uiteraard geen kwade bedoelingen achter zitten; je kind leren dat het niet normaal is om te pas en te onpas foto’s te maken van mensen is volgens mij best een pre! Ik ga dat in ieder geval wel doen. Heeft denk ik ook wat te maken met beleefdheid, normen en waarden.
Ik vraag het inderdaad altijd even aan de ouders van vriendjes en vriendinnetjes. Op school en de BSO hebben we daar ook toestemming voor moeten geven