Het was een tijdje na het overlijden van mijn oma. De oudste vond het eigenlijk wel mooi. Want wanneer je dood bent ga je naar de Here Jezus. En dat is toch leuk mama?! Waarom we dan toch zo verdrietig zijn wanneer iemand is overleden bleef toch wat vaag. Want als het zo leuk is om daar heen te gaan, waarom gaan we allemaal niet even dan? En waarom zijn we dan zo verdrietig?
Naar de Here Jezus
Hoe vertel je een kind van 4 en 2 het overlijden van een oma? Of eigenlijk omi in dit geval, want het is mijn oma. En ja, in hun ogen was oma vooral lief en oud. Oma’s zijn nu eenmaal oud toch?! En dan, waar ga je dan heen? Wij hebben dat uitgelegd zoals wij het geloven. Vanuit onze geloofsovertuiging. Dat we naar de Here Jezus gaan en dat het daar heel fijn is. Geen verdriet en geen pijn meer.
Ik wil ook naar de Here Jezus
Het begon het ermee dat de oudste zelf graag naar de Here Jezus zou willen. Want dan kan ik hem ook eens zien mama. En dan kunnen we daar even spelen. Dat ik dan heel verdrietig zou zijn was toch vreemd. ‘Ik kom toch gewoon terug’. Dat dat niet gaat wanneer je naar de hemel gaat was toch niet echt te bevatten. We gaan ook naar de efteling en de julianatoren, dat is ook leuk mama!
En op die dag dat mijn kracht verminderd,
mijn adem stokt en mijn einde komt.
Laat dan mijn zien uw loflied blijven zingen.
tienduizend redenen tot dankbaarheid
Wanneer ga jij naar de Here Jezus mama?
Tot het besef door drong dat de persoon, omi in dit geval, niet terug komt. Want als dat met omi kan, dan kan dat ook met anderen. En wanneer gebeurd dat dan? Wanneer ga jij naar de Here Jezus mama? Want dat is toch niet echt de bedoeling. Ik weet het niet lieverd, zeg ik eerlijk. Ik weet het echt niet. Ik hoop dat het nog heel lang mag duren. Maar wanneer het zo is dan zal het fijn zijn daar. En mag jij verder leven hier, en allemaal mooie avonturen beleven.
Spannend, maar mooi
Daarna gaan we weer over tot de orde van de dag. Of onze oudste in ieder geval. Mama blijft nog even nadenken over deze toch wel diepe vraag. En zo leren we beide iets. Want naar iets waar je uit kan kijken, kan toch ook wel spannend worden. Want degene die we het liefst hebben willen we niet missen. Toch vond onze oudste het vooral mooi. Mooi om dan eindelijk de Here Jezus te zien. Dat is precies de kern. We hoeven het niet spannend te vinden, niet bang te zijn. Want dan mogen we Hem zien.
