Toen ik in Ede kwam wonen bij M. heb ik me ingeschreven bij de kerk waar hij lid was. We komen niet zo vaak. Ik deed wel mee met de voorbereiding van een jeugddienst (al was deze wel voor heel Ede en niet alleen ‘onze’ kerk) en ik had me aangemeld om op te passen. Tot zo ver alles goed. We vonden het wel prima. Ik wilde wel wat vaker gaan, maar ach zoveel haast en prioriteit had het toen niet. Totdat Luca er was.
We willen Luca graag een christelijke opvoeding meegeven. Maar hoe doe je dat? En hoe ga je dat doen als je niet in de kerk komt? Bij de kerk waar we zaten waren gewoon niet veel kinderen. Tenminste, de kinderen en hun ouders kwamen niet in de kerk. En daar behoorden wij ook toe. Maar, denkend aan de toekomst, wil ik dat voor mijn kind? Mijn antwoord was heel simpel en duidelijk. Nee. Ik wil graag dat hij naar een kerk gaat waar hij leeftijdsgenootjes heeft, vriendjes. Dat ze samen naar club gaan en catechisatie. Dat ze samen leren in het geloof.
Dat bracht ons op een zoektocht. Want waar ga je dan naar toe? Ik wilde wel graag iets wat in de buurt zat bij ons. Omdat M. onregelmatig werkt en dus ook zondag morgen wel eens aan het werk is heb ik geen auto. Dat is met mooi weer niet erg, we pakken de fiets. Maar toen Luca nog niet op de fiets mee kon was dit wel een probleem als je ‘ver weg’ een kerk zoekt. Dus heb ik me eerst maar beperkt tot kerken in de omgeving.
Ik had veel goede verhalen gehoord. Mond tot mond reclame doet het nou eenmaal erg goed. Zo kwam het dat wij bij, wat nu De Pelgrim heet, gingen kijken. Of eigenlijk, ik ging daar kijken en M. bleef bij Luca. Later zijn we samen ook vaak geweest. Luca heeft het super naar zijn zin bij de oppas. Ze hebben een box, campingbedje, kinderstoel en een hoop speelgoed. Ook voor de allerkleinste. De dienst spreekt mij ook heel erg aan. De predikant kun je volgen. De preek is duidelijk. De liederen zijn goed gekozen en een mooie afwisseling. Er wordt ook opwekking gezongen. Er zijn kinderen, een hele hoop kinderen. Echt super veel kinderen. En dat stemt mij heel gelukkig. Dat was ook wat ik zocht. Vriendjes voor Luca waarmee hij over het geloof kan leren en samen mee kan spelen.
Dus zo kwam het dat wij ineens van PKN (protestantse kerk Nederland) over gingen naar de NGK (Nederlandse gereformeerde kerk). En dat wij daar ook heel gelukkig mee zijn. Ik denk dat wij onze plek nu hebben gevonden. Ik hoop dat jullie ook zo je eigen plek hebben gevonden. Dit kan ook zijn bij een club of vereniging. Want het is zo veel leuker als je ergens heen kan gaan waar je je prettig voelt.
Liefs,
M.
