Het is nu donderdagavond, kwart over 7. Nola ligt op bed en is al snel in slaap gevallen, Luca zit nog naast me op de tablet. Hij kijkt naar filmpjes van Dylan Haegens. Persoonlijk trekt het me niet zo, maar ik ben blij dat de rust is wedergekeerd. Wat was het even zwaar vanmiddag en wat heb ik dan soms een hekel aan mijn lichaam. Tot ik door instagram aan het scrollen was.
Dear God
I woke up today
I am healthy
I’m sorry that
I’m so ungrateful sometimes
En eigenlijk is dit kleine, korte gebed zo waar.
Dankbaar voor de kleine dingen
Ik probeer altijd juist dankbaar te zijn voor alle kleine dingen. De kinderen die blij zijn, lekker eten of bezoek van familie of vrienden. Maar als ik zo’n dag heb als vandaag dan is dat heel, heel moeilijk. Ik ben moe, intens moe. Na een normale nacht ben ik al moe, maar dat is te handelen. Nu had ik een gebroken nacht en is het 10 keer zo erg. Je ziet het niet, maar het is er wel. En dan reageer ik dat af op mijn dierbaren.
Sorry kinderen voor deze mama
want helaas voor mijn kinderen is Mark aan het werk. Die mag het meestal ontgelden op zo’n moment en kan ook mij weer redelijk rustig en tot rede brengen. Maar nu waren de kinderen er alleen. En dan hoeft er maar iets te gebeuren of het knapt. En je raad het vast al, juist op die momenten zijn mijn kinderen niet te genieten. Ze zoeken de ruzie op en luisteren voor geen meter. Ik praat chinees denk ik. Toch maar eens leren praten in tongen. Kunnen ze me in ieder geval verstaan.
Lieve God,
Laat ons een goede nacht hebben,
hoe deze ook mag zijn.
Laat ons uitgerust en vol goede moed aan de nieuwe dag beginnen,
zodat we achter ons laten wat we meemaakten vandaag.
Laat ons elkaar liefde geven, in plaats van boosheid
Knuffels in plaats van harde woorden.
Laat ons vandaag een fijne familie zijn.
Amen
Terug naar de basis
Wat is het dan belangrijk om terug naar de basis te gaan. Voor mij is dat mijn veilig plekje boven. Ik kan uitrusten op bed, Luca kan op zijn kamer spelen en Nola ligt heerlijk naast me filmpjes te kijken. We komen tot rust samen. Dat ik dan juist op zo’n moment dit gebed voorbij zag komen maakt me daarvan extra bewust. Ik geef mijn beide kinderen en knuffel. We spreken af dat we morgen opnieuw proberen allemaal wat liever te zijn. En ik spreek uit hoeveel ik van ze hou, dat ik niet zo boos wil doen maar ontzettend moe ben en weinig kan hebben.
Mijn lieve kinderen. Nog een laatste knuffel en dan is het bed tijd. Op naar een nieuwe dag, nieuwe kansen en nog meer liefde.
Lieve mama slaap maar zacht, lieve mama Jezus houdt de wacht. – Luca
Uitgelichte afbeelding Shutterstock door Africa Studio
Zo herkenbaar, net alsof ik het zelf had kunnen schrijven.
Liefs
Idem hier! Dank voor je verhaal!