Op facebook kwam ik een bericht tegen over een nieuw spel, stars of empathy. Ik had er nog nooit van gehoord. Het zou over gevoelens gaan en het leren omgaan met verschillende gevoelens van jezelf en anderen. Dat klinkt interessant dacht ik, zeker met een hooggevoelig kind in huis. Nu ben ik zelf ook hooggevoelig dus dat is voor mij wel herkenbaar, maar mijn man en ons andere kind zijn beide niet hooggevoelig. En dan is wat meer kennis over en begrip voor gevoelens van elkaar heel er handig. Er is niets leukers dan spelend leren, dus wij zijn het spel voor jullie gaan testen.
Stars of empathy
Het is even wennen, er is wel een start maar geen finish. Er zijn ook geen winnaars of verliezers. Zelfs niet dat je of allemaal wint of allemaal verliest. Wat toch voor kinderen wel bij een spel hoort. Stars of empathy is voor kinderen van 7 tot 12 jaar, maar wij als volwassene vinden het ook leuk om te spelen. Je kunt het met 2 tot 6 spelers spelen. De opzet is eenvoudig. Het doet me eigenlijk denken aan monopoly. Je begint bij start, gooit met de dobbelsteen en komt dan op een vakje uit. Je kijkt wat de opdracht is die je mag doen en voert dat dan uit. Er is ook een spelleider bij het spel. Zo kun je de vraag van 1 van de spelers breder trekken en dan aan iedereen stellen. Je krijgt er bijzondere en leuke gesprekken van.
De eerste keer spelen
De kinderen waren enthousiast om het spel te gaan proberen. We namen stars of empathy mee naar opa. Samen met opa hebben we voor het eerst het spel gespeeld. Het is vrij makkelijk om te begrijpen en op te starten. Het enige waar je even op kunt letten is de kaarten met een *. Deze zijn moeilijker/lastiger dan zonder de *. Verder is het echt een spel dat je direct kunt starten. Er zijn 4 verschillende categorieën waar je op terecht kunt komen.
- uitbeelden of omschrijven van een woord
- 5 woorden benoemen die bij je opkomen bij een foto
- vraag beantwoorden
- een doen opdracht
Al deze verschillende categorieën gaan over gevoelens. We kwamen er zo achter dat er in het Nederlands veel woorden voor hetzelfde zijn. Dat uitbeelden is dan ook best lastig. Gelukkig zijn er ook een paar spelregels:
- Laat elkaar uitpraten
- vertel het niet door aan anderen
- lach elkaar niet uit
Eigenlijk zijn dit regels die je altijd zou kunnen/horen te gebruiken. Want hoe fijn is het als je gewoon je verhaal mag vertellen zonder onderbroken te worden? Hoe fijn is het als jouw gevoelens er mogen zijn zonder dat iemand je daarom gaat uitlachen?
Waarom ik nieuwsgierig was naar het spel
Stars of empathy gaat over gevoelens, het is niet een alledaags spel wat je vaak tegen komt. Geen 10 in een dozijn en we kunnen het wel spelen zonder de spelregels te lezen. Het gaat verder en is totaal anders. Wat me in de maatschappij van tegenwoordig opvalt is het polariseren. Het tegenover elkaar staan in plaats van naast elkaar. Iedereen heeft overal een mening over en dat moet ook altijd gedeeld worden. Het leven en laten leven werkt bijna alleen nog maar als er wordt geleefd naar de maatstaven van een ander.
Ik wil onze kinderen meegeven dat ze zich mogen verdiepen in anderen. Dat je beide naar dezelfde foto kunt kijken en toch andere woorden over je gevoel bij die foto kunt uiten. Want een jongen die alleen in de deuropening staat kan eenzaam en verdrietig zijn. Maar misschien is hij enthousiast en wacht hij tot papa thuis komt. Het is maar net hoe je er naar kijkt. En dat is met alles zo. Het ene is niet beter dan het andere. Het is gewoon anders en dat is helemaal goed. Dat hoop ik zo aan de kinderen (en hun vriendjes als we het samen met vriendjes gaan spelen) mee te geven.
Stars of empathy voor thuis en op school
Het is een fantastisch spel om in huis te hebben. Wil je nog meer achtergrond informatie? Dat kun je hier vinden op hun eigen website. Ik vind het enorm waardevol dat wij dit spel mochten testen. Want hoewel het al langer op de markt is had ik er nog niet van gehoord. Het spel is ook waardevol voor in groepen op de bso of op scholen. Zo kunnen ze daar werken aan hun emotionele ontwikkeling en elkaar nog beter leren kennen. Want wat je ziet van iemand is maar een topje van de ijsberg, de rest zit onder water.
Door het spelen van het spel krijg je daar net wat meer inzicht in. Of zoals de opa van de kinderen zei: ‘Wat leuk dat ik door dit spel jullie nog beter leer kennen. En wat mooi om te zien hoe prachtig jullie dingen willen uitdelen’. Of zoals de jongste zei ‘het belangrijkste dat we leren is samen zijn’. Daar draait het toch wel een beetje om in het leven, samen zijn.
Wat ons betreft dus een aanrader. Ben jij al bekend met dit spel? Lijkt het je een leuk spel?
