Laten we eens terug gaan naar begin van het jaar. Naar 16 maart 2020. We wisten niet waar we mee te maken hadden. We wisten niet wat ons te wachten stond. Inmiddels zijn we bijna 9 maanden verder. Bijna een jaar met deze situatie en het ziet er niet naar uit dat het binnen hele korte termijn beter gaat. Maar wat heb ik toch veel geleerd in deze tijd. Het gaat niet of goed of slecht. Het gaat een beetje van beide. Maar we zijn sterk, sterker dan we dachten lieve mama.
Ik heb enkel mijn familie nodig
Niet om mijn vrienden af te schrijven hoor. Want eerlijk, zonder vrienden kan ik ook niet. En dat weten zij ook wel (hoop ik dan maar, anders bij deze you know I mean you). Maar ik hou het prima even vol zo met enkel mijn gezin. Nee, het was niet altijd leuk en gezellig. Maar we redden het. We zijn sterker dan we dachten lieve mama. Ja, ook jij bent sterker dan je dacht.
Dat hele ‘bonding met de kinderen’ heb ik niet gehad
Wat kon ik me rot voelen als ik al die fijne berichten zag over ‘bonden’ met de kinderen. Niks bonden hier in huis. Een quote daarover staat ook in de sestra mama. En daar ben ik trots op lieve mama. Want weet je, als ik zei dat het echt best wel slecht ging hier thuis kreeg ik juist allemaal bevestigende reacties. Bij de meeste waren er echt momenten dat het slecht ging thuis. Dat het rond uit ruk was om thuis te zijn met de kinderen. Maar was dat de hele tijd? Of was het een gedeelte? Is het altijd goed of slecht?
We komen hier sterker uit
Persoonlijk ben ik er wel beter achter wat belangrijk is en wat goed werkt voor mij als mama. Voor ons als gezin. Natuurlijk deden we leuke dingen. Maar ook dingen die moesten en niet zo leuk waren. En de kinderen zagen opa’s en oma nog wel. We gingen naar buiten, veel naar buiten. We maakten ruzie en maakten het weer goed. We beleefden avonturen en waren op elkaar aangewezen. We ontwikkelden ons als gezin. Maar het was niet alleen maar goed of slecht. We toonden veerkracht en bleken sterker dan we dachten.
Gaat het nu goed dan, met dat bonden?
Ach, dat heeft z’n ups en downs. Net als bij jou thuis lieve mama. Het gaat niet altijd goed. Het gaat niet altijd slecht. Het gaat goed en slecht. Het is een beweging die we maken. We leren, we vallen en we staan weer op. Zo gaat dat door. Want iedereen is zijn eigen persoonlijkheid. De ene lijkt wat meer op papa, de andere wat meer op mama. We leren over deze persoonlijkheden. We zoeken een weg om het voor iedereen fijn te maken. En samen komen we hier sterker uit. Samen sterk.
Schreeuw het uit naar je hemelse Vader
Want we zijn sterker dan we dachten lieve mama. Houdt nog even vol. Jij kunt dit. En mocht je er door heen zitten. Mocht je het gevoel hebben dat het niet meer gaat. Dat er niets meer bij kan. Dat het enkel slecht is, de goed verdwenen. Kijk dan omhoog. Schreeuw het uit. Roep naar je Hemelse vader. Want Hij is bij je. Hij ziet je en Hij laat je nooit alleen lieve mama.
Je bent nooit alleen lieve mama. Je bent sterker dan je dacht.
Uitgelichte afbeelding: Stock Photos from Andrey Bocharov/Shutterstock
1 thought on “Lieve mama, we zijn sterker dan we dachten”