Daar zijn we dan. Het is al weer april. De vierde maand in een nieuw jaar. Kun je het eigenlijk nog wel het nieuwe jaar noemen? We zijn al weer zo ver in dat jaar. Er is al weer een kwartaal voorbij. De berichten over de verhoogde kinderbijslag die we nu eindelijk ontvangen vlogen me om de oren. Wat doe jij met de kinderbijslag? Eigenlijk had ik er nog helemaal niet bij stil gestaan. Deze eerste drie maanden die voorbij zijn gegaan gingen nogal op de automatische piloot. Hollen of stilstaan, diep zuchten en weer door.
Geen beste start van 2024
Al op 3 januari, mijn verjaardag, voelde ik dat het geen beste start van het nieuwe jaar zou zijn. Waarom weet ik niet goed. Ik kan het niet uitleggen. Het hooggevoelige dat iets aanvoelde? Wat het ook was, het voelde niet fijn en dat bleek het ook allerminst te zijn. Mijn zusje zei laatst ‘maar de band die jij had met je schoonvader, dat hebben er niet veel’. En ja dat is misschien ook wel zo. Maar voor mij was het zo normaal. Hij was mijn schoonvader, ik noemde hem bij zijn voornaam. Maar hij was zo veel meer dan dat. Voor mij, voor onze kinderen, voor onze familie en voor zo veel andere mensen.
De wereld draait door
Op het moment dat een dierbare van je overlijdt stopt de wereld met draaien. De wereld staat even stil en alles staat in het teken van dat overlijden en het verdriet dat er bij komt kijken. Wanneer je kinderen hebt vond ik dat nog intenser. Je hebt niet alleen je eigen verdriet en het verdriet van je partner, maar ook dat van je kinderen. Je moet uitleggen wat er gebeurd. Keuzes maken over afscheid nemen (bij leven, maar ook na het overlijden). En die keuzes zijn ook per kind verschillend. Want niemand is hetzelfde. Voor ons stond de wereld stil, maar voor alle mensen om ons heen draaide de wereld door.
Wat ga ik nu doen?
Als ouder is instorten toch eigenlijk geen optie op zo’n moment. Ik kan wel dagen in bed willen liggen (ja die heb ik ook gehad en soms nog wel), maar ik moet toch echt op staan voor de kinderen. Het huishouden draait door, de kinderen moeten naar school en sport. Wanneer alles achter de rug is staat ook je werkgever weer te kloppen. Want er is niemand meer om voor te zorgen én de begrafenis is geweest. Dan kun je toch ‘gewoon’ weer aan het werk?! Tja, het is wat ik gedaan heb. Maar of dat goed was blijft de vraag.
Mijn tips voor zo’n heftige periode
Zo’n periode is al heftig genoeg. Het belangrijkste bij ziekte en een aanstaand overlijden is tijd. Tijd die je niet hebt, maar zo graag zou willen. Dus dat is tip 1: breng tijd samen door. Dat brengt me ook direct op tip 2: maak foto’s. Van alles! Nee, de zieke ziet er misschien niet uit zoals je gewend bent. Nee, het zijn niet de leukste herinneringen. Maar het zijn wel herinneringen. We hebben foto’s van onze kinderen met opa. Van de oudste die naast opa op het bed ligt naar PSV te kijken. Het is enorm waardevol. Het afscheid is verdrietig maar om dat nog wel als herinnering te hebben is fijn. Brengt me op tip 4: maak van alles en herinnering. Ook na het overlijden. Wij hebben de kist met de kinderen beschilderd. Onze jongste heeft het er op school niet veel over gehad, maar dat heeft ze wel verteld.
En het allerbelangrijkste wat ik nu mee geef aan andere (tip 5): neem ook na de begrafenis of crematie nog even de tijd voor jezelf. Ga niet direct weer aan het werk. Begin niet weer direct met alles op te pakken. Want er kwam heel veel op je af, de rust en rouw komen vaak nu pas. Er zijn altijd manieren. Onze huisarts gaf aan dat we ons ook ziek mochten melden als het niet zou gaan. En als laatste tip 6: doe wat goed voelt voor jou. Wij zijn vaak best wel van het doorgaan en niet piepen. En ja, we hebben vaak even diep moeten zuchten en door gaan. Maar soms was stil staan best even fijn. Even tijd met het gezin (zwemmen samen). Even een dagje naar de dierentuin samen en daarna uit eten als gezin. Voor ons 12,5 jaar huwelijk zijn we in de avond wezen eten bij Tress en later gaan we naar de Efteling met z’n viertjes.
5 thoughts on “Chapter 4/12: de wereld draait door”